จอมขมังเวทย์ ตอน3

   ชายลึกลับคนนั้นค่อยๆ โปรยไพ่หลายสิบใบนั้นลงสู่พื้นทีละใบ พอโปรยเสร็จจนไม่มีไพ่เหลือในมือแล้ว เขาก็แสยะยิ้มแล้วใช้มือข้างนั้น วาดวงกลมวงใหญ่ในอากาศอีกครั้ง 
ทันใดนั้นก็มีไพ่อีกสำรับหนึ่งปรากฎขึ้นในมือของเขาเขาอย่างน่าประหลาด แล้วเขาก็ค่อยๆ
โปรยไพ่เหล่านั้นลงสู่พื้นอีกครั้ง
   ชายคนนั้นแสยะยิ้มพร้อมกับทำเรื่องประหลาดแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนไพ่ที่มีสีสันสวย
งามเหล่านั้นโปรยปรายไปทั่วพื้นราวกับใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง
   "ฮ่า ฮ่า ฮ่า...เป็นไงละ หนูๆนักกีฬาทีมยีราฟและทีมจิงโจ้ทั้งหลาย ไพ่น่ะยังเรียกออกมาอีกเท่าไรก็ใด้นะ แต่แค่ไพ่อย่างเดียวมันคงหน้าเบื่อไปหน่อยมั้ง พวกเธอคงอยากให้ฉัน
เสกอะไรที่มันเด็ดๆกว่านี้สินะ"
   นี่เป็นครั้งแรกที่ชายคนนั้นพูดออกมาจากปากกว้างๆสีแดงแจ๋นั้น
   'มหัศจรรย์จริงๆ นี่ลุงกำลังเล่นกลใช่ใหมครับนี่'
   เด็คนหนึ่งแหงนหน้าพูดกัับชายคนนั้น พอเด็กพูดจบชายคนนั้นกลับหัวเราะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า...ทั้งๆที่ไม่ใด้ตลกเลยสักนิด

อะฮ่านิยายยังไม่จบ โปรดติดตามตอนต่อไปนะครัช ช่วงนี้เตรียมอ่านหนังสือสอบกันรึยังเอ่ย ^^